Bij aankomst in Berlijn zijn we direct naar het panoramapunt gegaan. Dit was een verrassing van de docenten. Bij het punt was heel Berlijn te zien, zelfs een aantal projecten. Ik vond het erg indrukwekkend. Ook was mijn project te zien: de Neue Nationalgalerie, afgebeeld op de foto.

Na aangekomen te zijn in het hostel ben ik met Betty, Nynke, Melissa en Else naar een Vietnamees restaurant gegaan genaamd Kim999. Dit restaurant was volledig vegan. Ik heb hier noedelsoep gegeten met tofu - een aanrader!

Na het eten zijn we naar de Boxhagener Platz gegaan, waar volgens het internet een aantal leuke tentjes zouden zijn. Het eerste tentje wat we probeerden was de Feuermelder. Het leek ons erg leuk maar toen we binnenstapten kwamen we er achter dat je nog mocht roken binnen...

Het viel ons op dat over heel Berlijn nog telefoonpalen staan. Ik heb daarom even een belletje naar huis gepleegd. Daarna zijn we naar een ander tentje gegaan waar ze een pingpongtafel en voetbaltafel hadden. We hebben daar echt een leuke avond gehad.

In de ochtend hadden we de gelegenheid om ons project te bezoeken. Ik ben met Nynke en Anne Marie naar het Kulturforum gegaan, omdat hun projecten daar ook staan. Als eerste zijn we naar de Philharmonie gegaan, daarna naar de Staatsbibliotheek en tenslotte naar de Neue Nationalgalerie.

Van veraf viel de Neue Nationalgalerie al op. De stalen constructie met daaronder het vele glas wekte de illusie van een zwevend dak. De kolommen waarop de stalen constructie rust waren niet in de hoeken geplaatst, maar aan de randen, waardoor deze optische illusie nog meer versterkt werd.

De nadruk van het gebouw komt op de lobby te liggen. Echter bevindt het grootste deel van het gebouw zich onder de grond. De open structuur, de duidelijke systematiek en de fijne materialen die zijn gebruikt, zoals natuursteen, staal en hout, maken het gebouw indrukwekkend.

In de middag bezochten we de Nederlandse ambassade. Dit interessante gebouw, ontworpen door Rem Koolhaas, staat in de Mitte. Het concept van het gebouw is sterk. De uitvoering en de pragmatiek schieten echter tekort, omdat het bedachte concept in de praktijk niet naar boven komt.

Tijdens onze tour hebben we ook een stop gemaakt bij de Neue Wache. Deze centrale gedenkplaats voor de slachtoffers van de oorlog was zeer indrukwekkend. De lege ruimte met een beeld in het midden en een cirkelvormige dakopening sloot goed aan bij de boodschap van het gebouw.

De gevel van deze universiteitsbibliotheek moet een boekenkast voorstellen. Echter kon ik dit zelf niet echt terugzien, omdat bij een boekenkast de boeken allemaal een andere vorm hebben en er bij de gevel juist een duidelijk ritme in zat. We konden jammer genoeg niet naar binnen.

De duidelijke poort die de Brandenburger Tor moest voorstellen werd naar mijn gevoel waargemaakt. De gebouwen eromheen, zoals de Reichstag, vormen een goed startgebied van waaruit Berlijn verder kan worden verkend.

De boodschap die dit monument moet uitbeelden komt naar mijn mening goed tot uiting. Bij het betreden van het monument werd gelijk het gevoel van isolatie en desoriëntatie beleefd. Iets wat de Joden ook hebben meegemaakt tijdens de oorlog.

De imposante Reichstag met de koepel erbovenop is een iconisch gebouw in Berlijn. We konden jammer genoeg niet naar binnen, omdat op dat moment een vergadering plaatsvond. Het gebouw wekte veel indruk door de gebruikte elementen, zoals de grote zuilen, en diende daarom goed als symbool voor het land.

Na een lange dag ben ik zelf even teruggegaan naar het hostel om uit te rusten. In de avond heb ik met Maurits, Alexandra en Melissa afgesproken om te eten bij Vapiano, een keten met italiaans eten. Vapiano bevindt zich naast de Fernsehturm, een echte landmark, die als goed oriëntatiepunt dient.

De Galerie dient als een entree voor het Museuminsel. Kenmerkend voor de Galerie is de colonnade die in een hedendaagse stijl is afgeleid van het Neues Museum. Ik vind het zelf goed dat de bestaande gebouwen in het nieuwe ontwerp worden teruggebracht, maar wel op een hedendaagse manier.

Via de Galerie zijn ondergronds de andere gebouwen te bereiken. De Galerie oogt heel strak en kan daardoor als contrast gezien worden met de rest van Museuminsel, maar door gelijkgestemde materialen en elementen te gebruiken van het Museuminsel komt het gebouw tot zijn recht.

Het gebouw is ontworpen door Stüler, leerling van Schinkel. Na de Tweede Wereldoorlog was het gebouw erg beschadigd. Renovatie vond plaats naar ontwerp van Chipperfield. Hij vond het terugbrengen van het originele volume en behouden van de historische vorm belangrijk, iets waar ik achter sta.

De buitenkant is naar mijn mening niet zo interessant. Aan de binnenkant is het echter wel indrukwekkend. De Holocausttoren, een donkere ruimte van 24 meter met aan de bovenkant een lichtpunt, is met name aangrijpend. Het staat namelijk symbool voor het verlangen naar vrijheid.

De gebouw ligt aan de rand van de Tiergarten. Wat me vooral opviel was de brute architectuur, zo is het hoofdgebouw duidelijk anders gevormd dan de zaal waar optredens worden gegeven. Verder vond ik het ook interessant dat in die zaal zowel aan de voor- en achterkant publiek kan zitten.

Mijn presentatie was aangebroken. Ik dacht dat we niet naar binnen gingen, maar uiteindelijk was dat wel mogelijk. Ik heb mijn presentatie gedeeltelijk buiten en binnen gedaan, wat veel leuker en handiger was voor mij. Zo hebben de anderen ook het gebouw echt goed ervaren.

Het was leuk dat we bij de Philharmonie een rondleiding kregen. De buitenkant was al erg interessant, maar de binnenkant nog meer. De Muziekzaal vond ik met name erg indrukwekkend. De rest van het gebouw was ook bijzonder, maar niet echt mijn ding eerlijk gezegd, vanwege de aparte vormen.

Op de laatste avond hadden we met iedereen afgesproken om uit te gaan. Bij een echte Berlijn-ervaring mag natuurlijk een rave niet ontbreken. Ik ben zelf niet echt van de techno, maar vond dat ik dit wel meegemaakt moest hebben. We hebben een leuke tijd gehad, maar heb het niet laat gemaakt.

Na een kort nachtje slaap, wilden we in de ochtend nog de Berlijnse Muur bezoeken. We vonden het zonde om niet mee te pakken en we hadden nog wel even de tijd. De graffiti op de Muur was erg goed gedaan en de boodschappen waren erg duidelijk. Kortom, het was een goede afsluiting.

Het depot is een echte landmark met een goed concept. Het is ook leuk dat je een kijkje achter de schermen kan nemen. De spiegelende gevel zorgt ervoor dat het grote gebouw goed in de situatie past, doordat het de omgeving overneemt en het Depot als het ware verdwijnt.